Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 90% του πληθυσμού πάσχει από αυτό. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς δεν το γνωρίζουν καν, διότι οι αρχικές μορφές της νόσου αναπτύσσονται ασυμπτωματικά.
Ένα άλλο μέρος των ανθρώπων αισθάνονται περιοδικά μόνο δυσφορία στην πίσω περιοχή, το διαγράφουν ως κόπωση και δεν αντιμετωπίζονται. Μεταξύ όλων των τύπων οστεοχόνδρωσης, επικρατεί η ήττα της αυχενικής μοίρας. Εάν η θεραπεία ξεκινήσει εγκαίρως, υπάρχει κάθε πιθανότητα να απαλλαγείτε από την ασθένεια.
Η ουσία της οστεοχόνδρωσης
Δύο μηχανισμοί εμπλέκονται στην ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης: δυστροφική και εκφυλιστική. Το πρώτο περιλαμβάνει παραβίαση του τροφισμού (διατροφή) του μεσοσπονδύλιου χόνδρου (δίσκοι). Το δεύτερο είναι συνέπεια της δυστροφίας - οργανικές αλλαγές στη δομή του ιστού του χόνδρου και των σπονδύλων.
Η ουσία της νόσου είναι η εξής: οι διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος σε ορισμένες περιοχές της πλάτης οδηγούν σε εξάντληση και αφυδάτωση του ιστού του χόνδρου. Μαζί με το υγρό, χάνει τα θρεπτικά του συστατικά. Ως αποτέλεσμα, ο χόνδρος χάνει την ελαστικότητα και τη σφριγηλότητά του - κρεμά. Η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται, η στατικότητά τους διαταράσσεται (σταθερότητα θέσης). Μπορούν να κινούνται και να φωλιάζουν ο ένας τον άλλον, τρυπώντας τις νευρικές ρίζες.
Με την οστεοχόνδρωση, ο χόνδρος φθείρεται με επιταχυνόμενο ρυθμό.
Εάν η δυστροφία επιμένει, οι μύες που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη χάνουν επίσης τον τόνο τους. Οι σπόνδυλοι κρεμά ακόμη περισσότερο. Λόγω της αυξημένης τριβής, αναπτύσσονται προεξοχές - βλάβη στο χόνδρο καψάκιο με την προεξοχή του περιεχομένου του προς τα έξω.
Στη συνέχεια, ενεργοποιείται ο φυσικός αμυντικός μηχανισμός της σπονδυλικής στήλης. Ανάπτυξη οστών - εμφανίζονται οστεοφύτα. Πρέπει να διασφαλίζουν μια σταθερή θέση των σπονδύλων. Ωστόσο, η ανάπτυξη οστεοφυτών συχνά υπερβαίνει την «ανάγκη». Πολύ μεγάλες αναπτύξεις ασκούν επιπλέον πίεση στα απομεινάρια του χόνδρου, των νευρικών ινών. Επιπλέον, είναι στερεά. Η σπονδυλική στήλη χάνει την ελαστικότητά της, "γειτονικοί δίσκοι" μπορεί να υποστούν βλάβη. Ο ασθενής χάνει την κινητικότητα, υποφέρει από σοβαρό πόνο. Το αποτέλεσμα της προχωρημένης οστεοχόνδρωσης είναι η αναπηρία.
Λόγω της συμφόρησης του αίματος, η οστεοχόνδρωση συνοδεύεται από την εναπόθεση αλάτων σε περιοχές που γειτνιάζουν με τον χόνδρο. Τέτοιες "συσσωρεύσεις" επιδεινώνουν την ανάπτυξη της νόσου, επιταχύνοντας τη ζημιά στους χόνδρους και τους σπονδύλους.
Γιατί τραυματίζεται πιο συχνά ο λαιμός
Η αυχενική μοίρα είναι η πιο ευαίσθητη και εύθραυστη. Τα στοιχεία του είναι τα μικρότερα και δεν είναι προσαρμοσμένα σε βαριά φορτία. Ωστόσο, οι μύες του λαιμού δεν εμπλέκονται σε όλους τους τύπους σωματικής δραστηριότητας. Ως εκ τούτου, η χρόνια κυκλοφοριακή συμφόρηση και ο υποσιτισμός των σπονδυλικών αρθρώσεων. Εάν ένα άτομο δεν παίζει αθλήματα, ο κίνδυνος οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας αυξάνεται σημαντικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι σπάνια χρησιμοποιούν το λαιμό τους για απλές εργασίες.
Η κύρια αιτία της οστεοχόνδρωσης είναι ο υποδυναμικός τρόπος ζωής. Η έλλειψη άσκησης σε συνδυασμό με την παθητική αναψυχή οδηγεί σε μυϊκή αδυναμία και διαταραχές του αγγειακού τόνου. Η νόσος του αυχένα προκαλεί παρατεταμένη παραμονή σε μία θέση. Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας θεωρείται πολλοί υπάλληλοι γραφείου και επιστήμονες υπολογιστών.
Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα οδηγεί σε υπερτονία των μυών. Διαρκώς σε τεταμένη κατάσταση, προκαλούν επίσης στάσιμες διαδικασίες. Οι έμμεσες αιτίες της νόσου περιλαμβάνουν ακατάλληλη διατροφή (περίσσεια αλάτων και λίπους στη διατροφή), μεταβολικές διαταραχές. Η ασθένεια μπορεί να προκληθεί από αυτοάνοσες διεργασίες, έλλειψη θρεπτικών ουσιών (βιταμίνες και μέταλλα), ενδοκρινικές ασθένειες και ψυχοκινητικά σοκ (καθώς συνοδεύονται επίσης από υπερβολική μυϊκή πίεση).
Πώς να αναγνωρίσετε την οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας
Η πρώιμη οστεοχόνδρωση δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο. Στο 1ο στάδιο ανάπτυξης, ο χόνδρος αφυδατώνεται. Δεν είναι εμφανές από έξω, δεν προκαλεί σωματική δυσφορία. Η ασθένεια μπορεί να ανακαλυφθεί κατά τύχη, κατά την εξέταση της σπονδυλικής στήλης για τραυματισμούς ή άλλα παράπονα.
Στο στάδιο 2, ο χόνδρος πέφτει. Το ύψος του μειώνεται, η ικανότητα απόσβεσης επιδεινώνεται. Τα πρώιμα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε αυτό το στάδιο. Το χαρακτηριστικό τους είναι η περιοδικότητα. Η δυσφορία στο λαιμό γίνεται αισθητή και μετά υποχωρεί. Περιοδικά εξαφανίζεται εντελώς. Ένα άτομο αισθάνεται μερικές φορές πόνο στο λαιμό. Εμφανίζονται μετά από σωματική άσκηση ή μακρά παραμονή σε μία θέση (καθιστή ή όρθια). Δυσάρεστες αισθήσεις εμφανίζονται το πρωί, καθώς ο ασθενής «περπατά» εξασθενεί και θυμίζει τον εαυτό του αργά το απόγευμα. Εάν τα άλατα εναποτίθενται στην αυχενική περιοχή, ένα άτομο ακούει μια κρίση στη σπονδυλική στήλη όταν γυρίζει. "Κλικ" όταν γέρνετε το κεφάλι δεν πονάει.
Στο Στάδιο 3, οι νευρικές ρίζες μπορεί να παγιδευτούν εν μέρει. Αυτό συνοδεύεται από σοβαρές οδυνηρές αισθήσεις. Οι ασθενείς παραπονιούνται για οσφυαλγία και απότομο ξαφνικό πόνο στο λαιμό. Η δυσφορία εμφανίζεται μετά από μια στατική θέση. Σε αντίθεση με τα πρώτα στάδια, ανησυχεί συχνότερα. Ο λαιμός ενός ατόμου «κουράζεται» σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μπορεί επίσης να υπάρχουν πόνοι. Επιτίθενται στον ασθενή το βράδυ και τη νύχτα.
Η στασιμότητα στην αυχενική μοίρα οδηγεί σε εγκεφαλικό αγγειακό ατύχημα. Εκδηλώνεται από πονοκεφάλους (μερικές φορές ημικρανίες), εμβοές, ζάλη. Με επίμονη υποξία (έλλειψη οξυγόνου) υπάρχει μια αίσθηση «χήνων χτυπήματα» στο τριχωτό της κεφαλής, συχνά από τη μία πλευρά. Υπάρχουν επίσης δευτερεύοντα συμπτώματα - ο ασθενής κουράζεται γρήγορα, αισθάνεται αδύναμος, υπνηλία (χωρίς εμφανή λόγο), μερικές φορές ο ύπνος διαταράσσεται.
Παράλληλα με τα αναφερόμενα συμπτώματα, η κινητικότητα των αρθρώσεων στην αυχενική σπονδυλική στήλη αλλάζει. Ορισμένες κινήσεις κεφαλιού ή λαιμού συνοδεύονται από έντονο πόνο. Ο ασθενής υποσυνείδητα μειώνει το πλάτος του, προσπαθώντας να διατηρήσει μια άνετη θέση.
Το στάδιο 4 της οστεοχόνδρωσης συνοδεύεται από προεξοχές και εμφάνιση οστεοφυτών. Παραβίαση των νευρικών ριζών που οδηγούν σε σύνδρομο επίμονου πόνου. Εάν αναπτυχθεί φλεγμονή στη διαδικασία αλλαγών, ο πόνος γίνεται μόνιμος. Ένα άτομο έχει όλο και περισσότερους πονοκεφάλους, προβλήματα όρασης (επιδείνωση της όρασης κατά το σούρουπο, «μύγες», θολή εικόνα). Η κινητικότητα του αυχένα είναι σημαντικά περιορισμένη. Ο ασθενής αποφεύγει να γυρίσει το λαιμό, εάν είναι απαραίτητο, γυρίζει ολόκληρο το σώμα. Όταν τα νεύρα έχουν υποστεί βλάβη, εμφανίζεται πόνος, "χτυπήματα" ή μούδιασμα των ωμοπλάτων, των ώμων, των αντιβράχιων και ακόμη και των χεριών.
Διαγνωστικά
Τα παραπάνω παράπονα πρέπει να απευθύνονται σε νευρολόγο, ορθοπεδικό ή σπονδυλολόγο. Ο γιατρός θα πάρει συνέντευξη από τον ασθενή, θα πραγματοποιήσει εξέταση. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, θα ελέγξει την ευαισθησία των σημείων, τα αντανακλαστικά, την κινητικότητα της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Εάν υπάρχει υποψία οστεοχόνδρωσης, θα συνταγογραφηθεί μια επιπλέον εξέταση. Περιλαμβάνει μια ακτινογραφία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σε διάφορες προβολές.
Εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ανωμαλίες στην ακτινογραφία, αλλά ο ασθενής εξακολουθεί να έχει παράπονα, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία. Με αυτές τις μεθόδους, η οστεοχόνδρωση μπορεί να ανιχνευθεί ακόμη και στα πρώτα στάδια.
Τρόπος αντιμετώπισης
Ακόμα κι αν ο ασθενής έχει όλα τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης, είναι καλύτερα να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να αξιολογήσει αντικειμενικά την κλίμακα καταστροφής, να διακρίνει τη χόνδρωση από άλλες ασθένειες, να κάνει τη σωστή διάγνωση και να επιλέξει μεμονωμένα ένα θεραπευτικό σχήμα.
Αυτή η ασθένεια χρειάζεται πολύ χρόνο για να αναπτυχθεί. Οι παροξύνσεις της οστεοχόνδρωσης μπορεί να εμφανιστούν περιοδικά και να εξαφανίζονται μόνες τους. Ο ασθενής πρέπει ακόμη να εξεταστεί.
Η ασθένεια αντιμετωπίζεται σε εξωτερικούς ασθενείς. Η χειρουργική επέμβαση (για την απομάκρυνση των οστεοφυτών) είναι ένα ακραίο μέτρο, το οποίο καταφεύγει μόνο σε σοβαρές βλάβες στις νευρικές ρίζες με σύνδρομο σοβαρού πόνου. Η συντηρητική θεραπεία μπορεί σχεδόν πάντα να απαλειφθεί.
Η οστεοχόνδρωση (ανάλογα με το στάδιο) αντιμετωπίζεται από 1 έως 3 μήνες. Η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Τα φάρμακα από μόνα τους είναι απαραίτητα εδώ. Ακόμα και μετά την έναρξη της βελτίωσης, ο ασθενής πρέπει να ελέγξει τη δραστηριότητά του και να λάβει προληπτικά μέτρα. Το κύριο καθήκον της θεραπείας είναι να σταματήσει εκφυλιστικές διαδικασίες. Η ανακούφιση των συμπτωμάτων με φάρμακα ανακουφίζει την κατάσταση του ασθενούς μόνο για λίγο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης στο σπίτι.
Θεραπεία φαρμάκων
Με τη βοήθεια φαρμάκων, μπορείτε να εξαλείψετε τη φλεγμονή, να ανακουφίσετε τον πόνο, να παρέχετε στο σώμα χρήσιμες ουσίες και να βελτιώσετε τη διατροφή του χόνδρου της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται ως συμπτωματική θεραπεία. Στη φλεγμονώδη διαδικασία, ο πόνος εξαλείφεται με τη βοήθεια ΜΣΑΦ. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων (εάν τα συμπτώματα είναι μέτρια) ή ενέσεων (εάν ο πόνος είναι σοβαρός).
Για την εξάλειψη της μυϊκής υπερτονικότητας, τα μυοχαλαρωτικά συνταγογραφούνται παράλληλα με τα ΜΣΑΦ. Αυτά τα κεφάλαια βελτιώνουν την επίδραση των παυσίπονων, παρέχοντας την «ελεύθερη πρόσβαση» τους στο επίκεντρο της φλεγμονής. Τα φάρμακα για τον πόνο χρησιμοποιούνται το συντομότερο δυνατό (5-10 ημέρες) λόγω του κινδύνου ανεπιθύμητων ενεργειών.
Οι χονδροπροστατευτές συνταγογραφούνται για την αύξηση της ελαστικότητας και την αποκατάσταση του χόνδρου. Στην οξεία περίοδο, αυτές είναι ενέσεις. Οι γιατροί συνιστούν τη μακροχρόνια λήψη (3-6 μηνών) καψουλών ή δισκίων ως θεραπεία συντήρησης.
Για να αυξήσετε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, η λήψη χαπιών μπορεί να συνδυαστεί με τη χρήση εξωτερικών παραγόντων (αλοιφές, τζελ, μπαλώματα). Τα μπαλώματα πιπεριού ή μενθόλης, τα ανακουφιστικά πόνου αλοιφής θα ανακουφίσουν τον έντονο πόνο. Περαιτέρω, η οστεοχόνδρωση μπορεί να αντιμετωπιστεί με χονδροπροστατευτικές αλοιφές.
Για τη βελτίωση του τροφισμού των αρθρώσεων, συνταγογραφούνται βιταμίνες Β και αγγειακά παρασκευάσματα.
Λαϊκές θεραπείες
Στις συνταγές της παραδοσιακής ιατρικής υπάρχουν πολλές συστάσεις για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης. Όπως με την παραδοσιακή προσέγγιση, οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν εσωτερικά ή εξωτερικά.
Τα πιο ισχυρά τοπικά μείγματα:
- Συμπίεση χρένου.Η ρίζα του χρένου τρίβεται σε λεπτό τρίφτη, απλώνεται το γκρέιλ σε γάζα, εφαρμόζεται στο λαιμό, καλύπτεται με ένα φιλμ, τυλίγεται με έναν επίδεσμο, αφήνεται για 2 ώρες, ξεπλένεται με καθαρό νερό, η διαδικασία πραγματοποιείται 10 μέρες συνεχόμενα πριν τον ύπνο.
- Συμπίεση με πατάτες.Τρίψτε 3 μεγάλες πατάτες, προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας μέλι και 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα, απλώστε το μείγμα σε τυρόσπασμα και προσκολλήστε στην οδυνηρή περιοχή για 1 ώρα, εφαρμόστε μια συμπίεση 2 φορές την ημέρα για 2 εβδομάδες.
- Λοσιόν κόκκινου πιπεριού.2 λοβές ζεστής κόκκινης πιπεριάς συνθλίβονται σε ένα χυλό, αναμιγνύονται με ψιλοκομμένο φύλλο αλόης, χύνονται με ένα ποτήρι αλκοόλ, μια μέρα αργότερα, η γάζα υγραίνεται στο μείγμα, εφαρμόζεται στον λαιμό για 15-20 λεπτά, ξεπλένεται με κρύο νερό. Η θεραπεία διαρκεί 2 εβδομάδες.
Οι κομπρέσες με μουστάρδα και πιπέρι είναι καλές για την αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος.
Στο εσωτερικό μπορείτε να πάρετε εγχύσεις, αφέψημα και βάμματα. Όλες οι συνταγές στοχεύουν στην ομαλοποίηση του μεταβολισμού, την αφαίρεση αλάτων, την εξάλειψη της φλεγμονής:
- Ζωμός μαϊντανού.3 κουταλιές της σούπας μαϊντανό αλέθονται σε μύλο καφέ. Ρίξτε τη μάζα με ένα λίτρο βραστό νερό, σιγοβράστε σε χαμηλή φωτιά για 10-15 λεπτά. Μετά από πλήρη ψύξη, φιλτράρετε. Λαμβάνεται από το στόμα 100 ml 2 φορές την ημέρα για 15 ημέρες.
- Βάμμα βατόμουρου.10 g μείγματος αποξηραμένων ριζών και φλοιού βατόμουρου (μπορούν να αγοραστούν σε φαρμακείο ή από βοτανολόγους) χύνονται με 100 ml αλκοόλ ή βότκα. Το μείγμα τοποθετείται σε σκοτεινό μέρος για 10 ημέρες. Μετά το τέντωμα, πάρτε 30 σταγόνες από το στόμα τρεις φορές την ημέρα μισή ώρα πριν από τα γεύματα.
- Έγχυση σέλινου.Ρίξτε μια κουταλιά της σούπας τριμμένη ρίζα σέλινου με ένα λίτρο νερό. Βράστε σε χαμηλή φωτιά, απενεργοποιήστε αμέσως. Μετά από μια μέρα, φιλτράρετε, πάρτε 3 κουταλιές της σούπας πριν από τα γεύματα τρεις φορές την ημέρα. Η θεραπεία διαρκεί 1 μήνα.
Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε παραδοσιακά φάρμακα, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν είστε αλλεργικοί στα συστατικά τους. Εάν εμφανιστεί έντονη αίσθηση καψίματος κατά τη χρήση κομπρέσες, πρέπει να αφαιρέσετε τον επίδεσμο και να ξεπλύνετε τα υπολείμματα του μείγματος με τρεχούμενο νερό.
Φυσιοθεραπεία, θεραπεία άσκησης και μασάζ
Η φυσιοθεραπεία συνταγογραφείται συχνά από τους γιατρούς για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης. Αυτό μπορεί να ζεσταθεί με ιατρικό υπεριώδες φως, έκθεση σε ρεύματα χαμηλής συχνότητας, μαγνητοθεραπεία, ηλεκτροφόρηση ή φωνοφόρηση. Τέτοιοι χειρισμοί πραγματοποιούνται σε νοσοκομείο, χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό. Εξαλείφουν τη φλεγμονή και βελτιώνουν την πρόσβαση των φαρμάκων στον ιστό του χόνδρου. Ο συνδυασμός φαρμάκων και φυσικής θεραπείας μπορεί να ανακουφίσει γρήγορα τα δυσάρεστα συμπτώματα. Το μάθημα θα απαιτήσει 10-15 διαδικασίες. Για να έχετε ένα σταθερό αποτέλεσμα, όλοι οι τύποι φυσικοθεραπείας πρέπει να ολοκληρωθούν πλήρως (μην διακόψετε).
Η φυσική θεραπεία για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης του λαιμού περιλαμβάνει απλές ασκήσεις. Μπορούν να εκτελεστούν ανεξάρτητα το πρωί και το βράδυ, καθώς και μεταξύ εργασίας. Η φυσική αγωγή μπορεί να γίνει ενώ κάθεστε ή στέκεστε.
Οι ακόλουθες ασκήσεις μπορούν να συμπεριληφθούν στην άσκηση για την οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας:
- Για 2 λεπτά, περιστρέψτε πρώτα το κεφάλι σας προς τα δεξιά και στη συνέχεια αριστερόστροφα (2 σετ).
- χαμηλώστε ομαλά το κεφάλι προς τα εμπρός, προς τα πίσω και προς τα πλάγια (15 φορές σε κάθε κατεύθυνση).
- σηκώστε τους ώμους σας όσο το δυνατόν ψηλότερα, αφήνοντας το λαιμό και το κεφάλι ακίνητο (15-20 φορές).
- περιστρέψτε τους ώμους προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, διατηρώντας το λαιμό και το κεφάλι ακίνητο (1 λεπτό σε κάθε κατεύθυνση).
- διπλώστε τις παλάμες σας, πιέζοντας τις άκρες των δακτύλων σας στο κέντρο του μετώπου, οδηγήστε ομαλά τις κροταφικές περιοχές, κατά μήκος του λαιμού, προς τους λαιμούς (10 φορές).
- χωρίς να αλλάξετε τη θέση του πηγουνιού, τραβήξτε ομαλά το λαιμό προς τα πίσω (το πηγούνι αποσύρεται) και μετά προς τα εμπρός, προς τα πλάγια (χωρίς να γέρνετε ή να γυρίζετε το πρόσωπο).
- συλλέξτε τις παλάμες σας σε μια κλειδαριά πίσω από την πλάτη σας, τραβήξτε τα χέρια σας πίσω, σηκώνοντας και τεντώνοντας το λαιμό σας όσο το δυνατόν υψηλότερα, παραμείνετε σε εκτεταμένη θέση για 15 δευτερόλεπτα (3 φορές).
Για την οστεοχόνδρωση, το μασάζ θεωρείται ο καλύτερος τρόπος για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στο λαιμό. Είναι καλύτερα εάν ο ασθενής υποβληθεί σε πλήρη πορεία (10-15 συνεδρίες) με εκπαιδευμένο ειδικό. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, μπορείτε να ζυμώσετε το λαιμό σας μόνοι σας στο σπίτι.
Οδηγός γρήγορης εκκίνησης αυτο-μασάζ:
- πρώτα, οι μύες του λαιμού πρέπει να ζεσταθούν: τρίψτε το πίσω μέρος του κεφαλιού με τα τακάκια των δακτύλων ή την άκρη της παλάμης
- Το ζύμωμα περιλαμβάνει μαλακή συμπίεση ακολουθούμενη από μυϊκή χαλάρωση - ζύμωμα με 4 μαξιλαράκια και έναν αντίχειρα.
- Για να βελτιωθεί η κυκλοφορία του αίματος, το δέρμα στο λαιμό τσίμπησε ελαφρώς.
- πιέζοντας ελαφρύ δάχτυλο και στις δύο πλευρές της σπονδυλικής στήλης, περάστε σε ολόκληρη την περιοχή του τραχήλου της μήτρας.
- Για να χαλαρώσετε το πίσω μέρος του κεφαλιού, χτυπήστε ελαφρά με την παλάμη ή τα δάχτυλα.
Κάθε στάδιο του μασάζ τελειώνει με μια ελαφριά παλάμη. Για να βελτιωθεί το αποτέλεσμα, ο λαιμός τρίβεται με αλοιφή. Μετά το μασάζ, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι η αυχενική περιοχή είναι ζεστή.
Κάντε μασάζ στο λαιμό σας μόνο με τις παλάμες ή τα δάχτυλά σας (όχι τη γροθιά σας).
Όλες οι μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρωσίας πρέπει να συμπληρώνονται με δίαιτα. Μια κλασική υγιεινή διατροφή περιλαμβάνει τη χρήση άπαχου κρέατος, ψαριού, θαλασσινών, δημητριακών ολικής αλέσεως και πολλών λαχανικών. Τα τρόφιμα πρέπει να βράσουν, να ψηθούν ή να βράσουν στον ατμό.
Για όλη τη διάρκεια της δίαιτας, είναι απαραίτητο να μειωθεί η ποσότητα του αλατιού που καταναλώνεται, να σταματήσετε το γρήγορο φαγητό και τα γλυκά. Είναι σημαντικό να πίνετε τουλάχιστον 1, 5 λίτρα νερό την ημέρα. Είναι χρήσιμο να τρώτε ζελέ και ζελέ για να ενισχύσετε τις αρθρώσεις.
Με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, τα συμπτώματα της νόσου θα εξαφανιστούν σε μια εβδομάδα και η καταστροφή του χόνδρου θα σταματήσει εντελώς.